Hoe kunnen wij omgaan met de ongeremde explosie aan informatie?

Grofweg kunnen we als antwoord op bovenstaande vraag formuleren:
Intuïtief, via onze intuïtie, aangevuld met een gezonde hoeveelheid reflectie en ordening.

Wat is nu precies ‘intuïtie’?
Wikipedia geeft o.a. de volgende omschrijving:
Intuïtie wordt in de gangbare definities omschreven in termen van zowel een functie of proces, als de inhoud of het product van een functie of proces. Zo geeft de Webster dictionary de volgende definities:
• de directe perceptie van waarheid, feiten e.d., onafhankelijk van enig redeneerproces
• een feit, of waarheid die op deze wijze is waargenomen
• een scherp en snel inzicht
• het vermogen of eigenschap van een dergelijke snelle perceptie of direct inzicht.
(Zie voor meer info via de term ‘intuïtie’ in het zoekscherm van Wikipedia.org)

Veel mensen zijn opgegroeid en opgeleid in de 70er, 80er en 90er jaren. Gedurende deze decennia was het schoolse leren gebaseerd op het behaviourisme (productgericht middels conditionering o.a. via belonen en straffen; cijfers) en het cognitivisme (niet alleen het leerproduct is belangrijk, maar ook het proces van begrijpen, integreren en toepassen)

Het resultaat van deze opvoeding / opleiding is, dat men vooral het cognitieve heeft leren gebruiken, en dat men het gevoelsmatige, het intuïtieve, niet (voldoende) heeft leren ontdekken en gebruiken. En dat leerkrachten en docenten dit in hun huidige lessen maar mondjes maat een plaats weten te geven. Waardoor hun leerlingen …. enz.

Het huidige onderwijssysteem is hierdoor meer cognitief georiënteerd dan intuïtief, hetgeen natuurlijk niet vreemd is gezien het voorgaande.

Hoe kunnen we ons zelf leren meer intuïtief te handelen?
Het antwoord op deze vraag levert ons tevens een antwoord op de vraag: “Hoe kunnen we leren omgaan met een overvloed aan informatie?”