Ja, jij kunt ook onweerstaanbare teksten schrijven!

Hoe kun je er voor zorgen dat je onweerstaanbare teksten schrijft, zodat mensen graag lezen wat je publiceert? Enkele tippen van de sluier.

Jij wilt teksten schrijven, maar het lukt je maar niet om er aan te beginnen. Je bent bang dat je niet de juiste woorden kunt vinden, het juiste onderwerp, de juiste toon. Je ziet er als een berg tegenop!

Hoe krijg je in Gods naam een letter op papier / op je beeldscherm / online!?

Zelf heb ik leren teksten schrijven door het gewoon te doen. Daarbij was er zeker sprake van 'vallen en opstaan'. De allergrootste tip die ik ooit gekregen heb is de tip: verplaats je in de schoenen van de lezer. Wat wil de lezer weten, wat moet de lezer weten over dit onderwerp?

Wat moet jij als lezer weten om betere teksten te leren schrijven?

Teksten die mensen onweerstaanbaar dwingen om door te lezen?

Je tekst is onweerstaanbaar, als de lezer niet kan stoppen met lezen. Miljoenen mensen hebben onlangs het 7e boek van JK Roling gekocht, "Harry Potter en De Relieken van de Dood", en het in een adem (lees: dag) uitgelezen. Die mensen konden niet stoppen met lezen! Dan kun je spreken van een onweerstaanbare tekst.

Hier volgen een aantal tips die je teksten meteen indringender maken.

1. Spreek de lezer direct aan en stel de lezer centraal. Dit doe je door gebruik te maken van je, jij en jou(w) of desnoods u. Zoals je ook in deze tekst aangesproken wordt.

2. Hier boven is het al genoemd: verplaats je in de belevingswereld van je lezer. Je lezer komt er toe om een tekst te lezen, omdat het onderwerp (in de kop) er al toe leidt dat hij/zij bij jouw tekst is aangeland. Iedereen die schrijftips wil hebben komt hier terecht.

3. Maak verbinding met je lezer, door de ‘pijn’ te beschrijven die hij/zij heeft. Die pijn is wellicht de eigen mindset; angst om te falen, angst om uitgelachen te worden of belachelijk gemaakt. Of angst om geen succes te hebben met de schrijf escapades.

4. Gebruik je eigen ervaringen in je teksten. Dit maakt de teksten levendiger en praktischer.

5. Biedt je lezer oplossingen voor problemen.

6. Maak gebruik van ongebruikelijke gezichtshoeken. Voorbeeld: Het echtscheiding percentage is alsmaar nog aan het stijgen. In plaats van naar de oorzaken van echtscheiding te kijken, kun je ook kijken naar de factoren die ervoor zorgen dat mensen bij elkaar blijven. Naast een positiever beeld geef je hier ook blijk van een originele kijk op de dingen.

7. Doe goed onderzoek, hou interviews met betrokkenen. Durf je onderwerp vanuit ongebruikelijke gezichtpunten te benaderen.

8. Vermijd sarcasme, formele taal, technische details en opsommingen. Je praat dan al gauw over de hoofden van je publiek heen.

9. Herlees iedere tekst die je schrijft herhaaldelijk en stel jezelf per onderdeel de indringende vraag:

NOU, EN?

Als je in antwoord op deze vraag geen enkele opwinding voelt, kun je de tekst gerust herschrijven of weggooien. Een gevoel van opwinding duidt op een onweerstaanbare tekst.

10. Een puntsgewijze opsomming geeft structuur aan de tekst, waardoor deze makkelijker opgenomen wordt door de lezer. Als de tekst meer bedoeld is om te ontspannen, kan dit wat te zakelijk overkomen.

11. Maak hele zinnen. Zo komt het nogal eens voor dat het onderwerp in een zin weggelaten wordt. Dan krijg je zoiets als: “De beloning werd aan Henk gegeven” (door wie?).

Schrijven is veelal een kwestie van durven en doen. Als je geen antwoord hebt op de NOU EN vraag, is het tijd om bij te stellen.

One blog a day....

Het maken van een blog is zowel een nuttige als therapeutische bezigheid. Je gaat er voor zitten en laat je gedachten de vrije loop gaan. Meteen komen je vingers in beweging op het toetsenbord, en zo worden je gedachten omgezet in een fysieke ervaring. Hersenspinsels, hartekreten, zieleroerselen, gedachten, impulsen, meimeringen, kronkels, breingein, bewustzijn vloeien vanuit je hoofd via je nek naar je armen en vingers. Letters verschijnen vanuit jezelf op een scherm. Je klikt op wat knoppen en even later kan de hele wereld toegang krijgen tot deze wonderlijke samenwerking tussen hersenen, hart, nek, armspieren, vingerspieren enz. Daar kan toch geen therapeut tegenop?

Doorgaans is dit niet de manier waarop we de blog willen gebruiken. We weten via ons marktvooronderzoek welke woorden en termen veel gezocht zijn. Deze woorden -zoals blog in deze blog- gebruiken we dan ook. Een zoekmachine voor blogs vindt u hier: http://www.google.nl/blogsearch. Hier worden niet alleen blogs weergegeven van Google, maar van alle blogs. Blogs worden gezien als een middel voor mensen om te vertellen wat je te vertellen hebt.

Hoe kunnen wij omgaan met de ongeremde explosie aan informatie?

Grofweg kunnen we als antwoord op bovenstaande vraag formuleren:
Intuïtief, via onze intuïtie, aangevuld met een gezonde hoeveelheid reflectie en ordening.

Wat is nu precies ‘intuïtie’?
Wikipedia geeft o.a. de volgende omschrijving:
Intuïtie wordt in de gangbare definities omschreven in termen van zowel een functie of proces, als de inhoud of het product van een functie of proces. Zo geeft de Webster dictionary de volgende definities:
• de directe perceptie van waarheid, feiten e.d., onafhankelijk van enig redeneerproces
• een feit, of waarheid die op deze wijze is waargenomen
• een scherp en snel inzicht
• het vermogen of eigenschap van een dergelijke snelle perceptie of direct inzicht.
(Zie voor meer info via de term ‘intuïtie’ in het zoekscherm van Wikipedia.org)

Veel mensen zijn opgegroeid en opgeleid in de 70er, 80er en 90er jaren. Gedurende deze decennia was het schoolse leren gebaseerd op het behaviourisme (productgericht middels conditionering o.a. via belonen en straffen; cijfers) en het cognitivisme (niet alleen het leerproduct is belangrijk, maar ook het proces van begrijpen, integreren en toepassen)

Het resultaat van deze opvoeding / opleiding is, dat men vooral het cognitieve heeft leren gebruiken, en dat men het gevoelsmatige, het intuïtieve, niet (voldoende) heeft leren ontdekken en gebruiken. En dat leerkrachten en docenten dit in hun huidige lessen maar mondjes maat een plaats weten te geven. Waardoor hun leerlingen …. enz.

Het huidige onderwijssysteem is hierdoor meer cognitief georiënteerd dan intuïtief, hetgeen natuurlijk niet vreemd is gezien het voorgaande.

Hoe kunnen we ons zelf leren meer intuïtief te handelen?
Het antwoord op deze vraag levert ons tevens een antwoord op de vraag: “Hoe kunnen we leren omgaan met een overvloed aan informatie?”

Hoe verwerk je als CIDRM marketeer terrabites aan informatie zonder kompleet geschift te worden?

We hebben er allemaal mee te maken: een ongekende stroom aan informatie bereikt ons via alle media die ons omringen. Ik hoef het u niet te noemen: radio, televisie, telefoon, mobiel, email, sms, chat, internet, websites, blogs, RRSfeeds, dvd, cd, cdrom. En dan heb ik het nog niet eens over de kranten, tijdschriften, reclamefolders, clubbladen, catalogus, enz, enz.

Alle bestaande informatie verdubbelt zich binnen een beperkt aantal jaren, en deze versnelling zal alleen nog maar toenemen. Het is dus zeer legitiem om de vraag te stellen:

“Hoe kunnen wij omgaan met deze ongeremde explosie aan informatie?”

Als we kijken naar de leerpsychologie, dan zien we dat wetenschappers hebben ontdekt, dat er globaal twee manieren van leren (informatie verwerken en oplossingen bedenken) zijn te onderscheiden, nl:
- de geordende en planmatige manier van leren
- intuïtieve; ‘snel reageren op informatie’ manier van leren

De bovenal proactieve denkers (de ‘planmatige’ denkers) lopen het gevaar te verzanden in details, terwijl de tweede groep reactieve denkers het gevaar loopt te verzanden in chaos. De juiste mix van beide manieren van denken zal het beste resultaat opleveren; een reactie op basis van intuïtie zorgt voor een snelle actie, terwijl daarna het planmatig opvolgen zorgt voor beheersing van de overvloed aan info.

De volgende blog verschijnt op 7 november en zal gaan over 'Wat is intuïtie?'